|
Joop Anemaat
Beste mensen van Hank en verre omgeving, Er is mij gevraagd om ook
een stukje te schrijven voor de website. Nu, ik wil dat natuurlijk met
liefde en plezier doen. Ik zal mij even voorstellen, mijn naam is Joop
Anemaat, ik ben geboren in Made en woon nu sinds 1964 in Hank, een
dorpje waar ik het heel goed naar mijn zin heb. Ik speel
al vanaf het begin bij het Hanks Genoegen. U zult zich afvragen; hoe ben
je bij het toneel begonnen? Nou, dit was heel simpel. Ik zat in de
Stichting Carnaval en de toenmalige voorzitter stelde voor om een
toneelverenging op touw te zetten, zodat we de traditie van vroeger weer
konden voortzetten. Zoals destijds met Sint Petrus. Dat vonden we wel
wat. Er werden toen verschillende mensen gevraagd om mee te doen en daar
was ik er ook één van. We hebben nu nog een paar mensen in deze groep zitten
die er vanaf het allereerste begin bij zijn. Dus ik denk dat dat wel
genoeg zegt. Wij hebben natuurlijk ook nog andere leden in onze groep
die al vele jaren mee spelen en gelukkig hebben we sinds een paar jaar
enkele jongere speelsters/spelers in onze groep mogen begroeten. Dat is
natuurlijk fantastisch. Ik kan dan ook niet meer zeggen dan dat we een
geweldige groep hebben. Ik hoop dat ik jullie zo iets meer verteld heb
over mijzelf en het toneel in zijn algemeenheid. Verder bedank ik jullie
allemaal en blijf als het kan de toneeluitvoeringen bezoeken!
De voorzitter, Joop Anemaat
|
|
|
|
Lenie Heijmans
Hallo toneelvrienden,
Ik ben Lenie Heijmans en ben vanaf het begin lid van “t Hanks Genoegen”.
Elk jaar na de zomervakantie beginnen we weer met frisse moed aan een nieuw
toneelstuk en na al die jaren verveelt het mij nog geen enkele minuut. Mijn
rol op het toneel is meestal huishoudster of een wel zeer nieuwsgierige
buurvrouw. Ik vind het heerlijk om deze rollen te spelen. Ik mag dan in
mijn eigen Hankse dialect praten en dat voelt voor mij het beste. Ik heb
er geen enkel probleem mee als ik als huishoudster op het toneel moet
stoffen of de ramen moet lappen. Als ik dan een medespeler met een natte
zeem in het gezicht mag gooien dan weet ik dat bij de uitvoering veel
hilariteit zal ontstaan en daar doe ik het voor. De spanning bij aanvang
van de uitvoering, het mee leven en lachen van de toeschouwers tijdens
het spelen en het applaus aan het einde van ons toneelstuk!!
|
|
|
|
Ans van Noorloos
 Hallo,
Ik ben Ans van Noorloos, wonende te Hank en souffleusse van 't Hanks Genoegen.
Ik heb het heel erg naar mijn zin bij het toneel, ook al zit ik tijdens de uitvoeringen in
het kleinste hokje onder het toneel. Het is heel leuk om mee te maken hoe de toneelspelers
en toneelspeelsters met het boekje in de hand beginnen en na een half jaar een toneelstuk
neerzetten dat haast als een professionele acteur of actrice wordt gebracht en waar je enorm
om kunt lachen. Ik hoop nog heel wat toneelstukken mee te mogen maken.
Groetjes, Ans van Noorloos
|
|
|
|
Sjannie Wintermans
Hallo,
Ik ben Sjannie Wintermans - van Ham en sinds de oprichting van onze toneelvereniging ben ik al lid.
Als ik terug kijk naar die afgelopen tijd, heb ik met verschrikkelijk veel plezier al die jaren toneel
gespeeld. Je geeft je als 18- jarige op, je begint met een piepklein rolletje en je bent meteen
met het “toneelvirus” besmet en daar kom je niet gemakkelijk meer vanaf. Als de zomervakantie
voorbij is steekt het virus in alle hevigheid zijn kop op, het gevoel om te beginnen met de repetities
voor een nieuw toneelstuk wordt zo sterk dat ik ongeduldig en nerveus ben. Eindelijk de eerste repetitie. H
et begint wat stroef, want het is alleen het toneelstuk doorlezen met alle acteurs en actrices, maar ik
heb dit nodig om een beetje tot rust te komen. Als we het toneel op gaan voor het echte werk ben ik
genezen van mijn toneelvirus en geniet met volle teugen van alles wat er gebeurt: van het spelen, het
krijgen van aanwijzingen door de regisseur, het werken met de attributen, het geluid, het licht en
vooral van de missers. Als de datum aanbreekt dat de uitvoering gespeeld moet worden dan komt het
virus niet meer alleen maar krijg ik er elk jaar weer plankenkoorts bij. Gelukkig is dit snel voorbij
want we krijgen het beste medicijn wat er is, applaus en waardering. Ik ga naar huis en heb mijn virus
weer overwonnen, maar ik weet dat het na de zomervakantie weer in alle hevigheid terug komt.
|
|
|
|
Carla Schelle
Hallo,
Wat leuk dat je onze website komt bekijken.
Ik ben Carla Schelle en ik ben sinds het allereerste begin lid van deze toneelvereniging.
Als 15 jarig meisje stond ik voor het eerst op het toneel. In heel veel kluchten en blijspelen
heb ik als jongste meisje mogen spelen, maar na 25 jaar krijg je niet alle rimpels en plooien
meer glad gestreken, dus….. In mijn dochter Claire heb ik een prima opvolgster gevonden.
Zij speelt nu ook in onze club. Ik ben dan ook een trotse ma en sta mijn plaats
graag af aan de jongere generatie. Hopelijk zult u mij nog vele jaren op het toneel van Hank
kunnen vinden. Wanneer de tijd van een uitvoering weer is aangebroken, begint het toneelbloed
te kriebelen. De spanning loopt op en na de lachsalvo’s en het applaus is het altijd weer
terugkijken op een geslaagde avond, waarop je andere mensen veel plezier hebt kunnen laten
beleven. Toneel spelen is een hobby die in je bloed vergoten zit. Dat blijkt ook uit het
aantal leden die al zeer lang lid zijn van deze vereniging. Hopelijk kunnen we u ook eens
begroeten tijdens een van onze uitvoeringen.
Graag tot ziens, Carla Schelle
|
|
|
|
Claire Schelle
Heey,
Ik ben Claire Schelle, al een paar jaar officieel lid van ’t Hanks Genoegen.
Het eerste jaar ben ik bij het grootste deel van de repetities geweest en soms
ingevallen voor iemand die ziek was of niet kon komen. Ik ben er toen achter
gekomen dat ik toneel spelen toch wel erg leuk vind. Het is me met de paplepel
ingegoten, omdat mijn moeder al meer dan 25 jaar toneel speelt bij ’t Hanks Genoegen.
Het eerste stuk waar ik in mee gespeeld heb heet ‘Broeders bij nonnen, waar zijn we aan
begonnen’. Ik had een erg leuke rol en had hem al snel in mijn hoofd zitten. Tijdens de
repetities hebben we vaak lol en wordt er veel gelachen, zelfs als we eigenlijk toch wel
serieus moeten zijn. Dat is ook het gezellige van ’t Hanks Genoegen’. We voeren de stukken
een aantal keren op en iedere uitvoering heeft zijn eigen sfeer. De paar minuten voor dat je
op moet zijn echt het ergste, maar als je dan eenmaal voor een volle zaal staat en de mensen
lachen een keer valt eigenlijk alle spanning van je af en geniet je er echt van. Als je dan
na afloop te horen krijgt dat de mensen het leuk vonden en hebben gelachen, dan is dat het
feestje daarna wel waard. Dat hoort er natuurlijk ook bij!!
|
|
|
|
Lendie Wintermans
Hoi Toneelliefhebber,
Na vele jaren een trouwe bezoeker te zijn geweest in 2007 besloten lid
te worden van deze club. Ik Lendie Wintermans geboren in 1967 getrouwd en vader van 2 kinderen momenteel besmet met het toneelvirus.
Kijk nu reikhalzend ieder jaar uit naar het moment dat de regisseur de rollen verdeeld heeft en weer aan de slag kan om te gaan repeteren.
Als dan eindelijk het moment daar is om te spelen voor publiek weet je weer dat alles niet voor niks is geweest. Het mooie is dat er een lach komt op de meest vreemde momenten.
|
|
|
|
Arno van Velthoven
Stukje volgt nog
|
|
|
|
Stefanie Stevens
Hoi allemaal!,
Mijn naam is Stefanie Stevens. Sinds 2009 ben ook ik lid van deze toneelvereniging. Ik zag een oproep waarin ik las dat ’t Hanks Genoegen opzoek was naar nieuwe leden, toen ik daarop reageerde is het allemaal best snel gegaan. Ik kreeg zelfs meteen een rol! Het was dan ook erg spannend toen ik de eerste avond met de deurklink in mijn hand stond te wachten om op te gaan, maar toen ik daar eenmaal stond voelde het echt geweldig! Tijdens de repetities moeten wij lachen om het verhaal en de grappen, maar wie zegt dat het publiek dat ook doet? Het is dan ook erg leuk als tijdens de uitvoeringen blijkt dat de grappen uitkomen zoals ze bedoeld zijn en het publiek er ook om moet lachen. Zoals ik al zei wordt er tijdens de repetities veel gelachen, maar er wordt natuurlijk ook heel serieus gerepeteerd. Ik hoop nog vele jaren mee te mogen doen. Toneelspelen is namelijk echt een soort verslaving, wanneer je het gevoeld hebt kun je bijna niet meer zonder! Misschien tot ziens bij een van de uitvoeringen.
Liefs Stefanie
|
|
|
|
Paul Snijders
Hallo toneelliefhebbers in binnen en buitenland maar vooral in het land van Heusden en Altijd Klaar,
Mijn naam is Paul Snijders ik ben geboren ( jawel ) op 9 augustus 1954 3 weken te vroeg
maar precies op mijn verjaardag op Sandoel 123 in Raamsdonksveer, als mijn vader en moeder
toen hadden gezegd onze Paul speelt over 38 jaar bij een toneelclub in Hank, dan had mijn
Opa toen gezegd nou dat zou best eens kunnen kennen of kannen.
En jawel hoor Opa Pauw Soeters kreeg gelijk ( want ongelijk is een bult zei hij altijd ).
Ben in 1977 in Hank komen wonen na mijn huwelijk met Ans van den Wassenberg, wat ons na
zoveel jaren 2 hoogtepunten bezorgde Juri
in 1979 en Dennis in 1981.
In 1992 werd ik door Carla Schelle benaderd om lid te worden van de Toneelclub 't Hanks
Genoegen iets waarop ik na de dag van morgen nog geen spijt heb, want lieve mensen de
dinsdagavonden zijn vaak avonden met een lach en een traan en voor mei kan ook begin
september zijn, ontspanning van de bovenste plankenkoorts.
En het verbaast me dan ook iedere keer weer dat we na een repetitie periode van zo'n half
jaar met alle downs en ups weer een mooi stuk op het afgetrapte zeil van de toneelzaal
in 't Uivernest weten te brengen , de toneelclub is voor mijn dan ook een genoegen, het
voegt iets toe aan het sociale leven in Hank, het heet dan ook niet voor niets 't Hanks
Genoegen.
Lieve mensen hebt u nog een avond vrij in u vaak overvolle agenda en bent u "in" voor een
avondje "uit" dan is een avondje Hanks Genoegen een aanradertje.
|
|
|
|
Peter Klute
Stukje volgt nog
|
|
|
|
Erwin de graaf
Stukje volgt nog
|
|
|
|
Joyce van de Vlekkert
Hallo!
Ik ben Joyce van de Vlekkert, ik woon in Hank. Ik ben sinds 2010 de grimeuse van 't Hanks Genoegen. Waar is het begonnen; mijn moeder, Sjannie, zit al vele jaren bij deze toneelvereniging, van kleins af aan ging ik al kijken naar de leuke en lachwekkende stukken die mijn moeder samen met alle andere spelers speelde. Ik vond het een genot om er naar te kijken maar toneel spelen is niet voor mij weggelegd. In 2010 hadden ze een avond geen grimeuse toen hebben ze mij gevraagd om een keer te helpen met het opmaken en schminken. Dit was geweldig! De spanning achter het toneel, onderling veel plezier, dit wilde ik gelijk niet meer missen. Vanaf dat moment ben ik met veel plezier de grimeuse van 't Hanks Genoegen.
Ik hoop u bij de uitvoeringen te zien in de zaal zodat u kunt genieten van ons toneelstuk(ken).
|
|
|
|
Eva van de
Water
Stukje volgt nog
|
|
|
|
Niels
Wintermans
Stukje volgt nog
|
|
|
|
Hans Heijmans
Stukje volgt nog
|
|
|
|
Lucas Mol
Stukje volgt nog
|
|
|
|
Anouk Snijders
Stukje volgt nog
|
|
|